"Het is goed dat Van Veen zo publiekelijk een grens heeft getrokken"
Kevin van Veen juichte na zijn doelpunt tegen NAC Breda afgelopen vrijdag op provocerende wijze. Als reden gaf de spits van FC Groningen op dat supporters een grens hadden overschreden door verwensingen aan zijn adres. Journalist Marlous Flier snapt het gedrag van de aanvaller.
"Vrijdag lukte het Kevin van Veen niet meer om de rust te bewaren", zo schrijft Flier in De Limburger . "Hij koos een meer onorthodoxe manier om zijn punt te maken. Nare opmerkingen vanuit het NAC-kamp, ook richting zijn gezin, zaten hem zó hoog dat hij zijn doelpunt uitdagend vierde voor de neus van het thuispubliek." De verslaggever vervolgt: "Met de welbekende vliegende bierbekers en wedstrijdstaking tot gevolg. De focus lag na de wedstrijd vooral weer op het gedrag van Van Veen. Want, zo provoceren, nee dat had hij niet mogen doen." Flier hoort dan vaak het argument dat voetballers een 'voorbeeldfunctie' hebben. "Voor het godsvermogen dat ze opstrijken, moet ze niet alleen goed spelen, maar ook hun olifantenhuid spekken, wordt gezegd." "Dus moeten ze al die grove woorden gericht aan henzelf en, nóg erger, hun gezin thuis maar van zich af laten glijden? Nee, het is goed dat Van Veen zo publiekelijk een grens heeft getrokken. De discussie zou niet over hem moeten gaan, maar over al die eencelligen die menen dat ze alles kunnen roepen", aldus Flier.