Voormalig FC Groningen-speler zit bij de politie: ''Echt een vak apart''

Voormalig FC Groningen-aanvaller Yuri Cornelisse maakte nadat hij zijn profloopbaan in 2010 bij ADO Den Haag beëindigde een niet alledaagse carrièreswitch. De inmiddels 43-jarige Cornelisse, die van 2005 tot en met 2007 55 competitieduels (8 goals) voor FC Groningen speelde en ook uitkwam voor onder meer RSC Anderlecht, RKC Waalwijk en NAC Breda, ging aan de slag als politieagent. Inmiddels werkt Cornelisse al enkele jaren bij de zedenpolitie. In gesprek met VICE Sports legt Cornelisse uit hoe hij bij de politie belandde.

"Ik was in mijn laatste jaar bij ADO Den Haag al bezig met wat ik na mijn loopbaan wilde gaan doen. Na een beroepskeuzetest heb ik allerlei opties met elkaar vergeleken. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik graag bij de politie wilde werken. Ik ben in mijn laatste jaar als profvoetballer al gaan solliciteren. Kort voordat m’n contract bij ADO afliep ben ik aangenomen", vertelde Cornelisse, die ook uitlegde wat hij na zijn loopbaan moest doen om politieagent te kunnen worden.

"Ik ben na mijn voetbalcarrière begonnen met de driejarige opleiding. Dan ga je op school, maar ook al op straat aan de slag. Daarna heb ik een halfjaar bij de wijkteamrecherche gezeten en een jaar stage gelopen bij de zedenpolitie in Amsterdam. Na die stage ben ik teruggegaan naar een wijkteam in Amstelveen. Daar heb ik als taakaccent ‘zeden’ naar me toegetrokken. Ik diende als schakel tussen het wijkteam en de zedenpolitie door bijvoorbeeld naar zedendelinquenten te gaan om te kijken hoe het met ze ging", vervolgde Cornelisse.

Cornelisse weet dat de zedentak van de politie niet erg gewild is bij collega’s. "Het is een aparte tak bij de recherche, die valt binnen de thematische opsporing. De zedentak heeft te maken met alle zaken op het gebied van seksueel misbruik, zoals aanrandingen en verkrachtingen. Echt een vak apart, maar ik merkte tijdens mijn stage al dat ik er goed mee om kan gaan."

"Je moet het niet moeilijk vinden om gesprekken over zulke thema’s te voeren. Het is een vorm van het politiewerk die niet zoveel mensen kunnen of willen. Slachtoffers komen vaak met iets wat ze dwarszit waarover ze misschien alleen met hun familie of partner kunnen praten. Als ze zoiets dan ook aan mij kunnen vertellen in goed vertrouwen, haal ik daar veel voldoening uit", aldus Cornelisse.